Diagnose Jubal - Mooie berichten uit Varsseveld

Jubal is een muziekvereniging

Zo, laat dat even gezegd zijn. Om maar meteen vast te stellen dat het een muziekvereniging is die meegaat met zijn tijd, die een missie heeft naar jeugd en jongeren, die naar buiten durft te kijken, die beweeglijk is en misschien wel daardoor een heel sterke organsiatie is. Voor deze vereniging geen plichtmatige concerten met kerst en in het voorjaar. Als ze iets doen, doen ze het om het publiek -en vooral de leden- een bijzondere ervaring te geven. En zo zocht de vereniging met hun "Theatershow" Post uut Varsseveld de randen op waar muziek aan toneel raakt. Schrijver/Regisseur Richard Sprokkereef werd ingevlogen voor het verhaal en de regie en samenwerking werd gezocht en gevonden met toneelverenigingen Op eigen houtje en 't Buurtschap en met het koor The New Voices. 

Over die samenwerking
kunnen we ons het meest verheugen. Wat een voorrecht moet het zijn om als koor of vereniging betrokken te zijn bij een voorstelling van zo'n krachtige muziekvereniging. Het is een samenwerking die op alle deelnemers afstraalt. De muziek wint waarde aan het verhaal dat verteld wordt en de beelden die worden gerealiseerd. Andersom krijgen die beelden en het toneelspel een bijzondere lading mee juist door die zang en de muziek. Het kostte niet veel moeite om na de voorstelling in te schatten hoe die samenwerking bevallen was: alle deelnemers straalden! Dat ze dit mee hadden mogen maken. 

Volle zaal

Even was er nog wat onzekerheid geweest of de kaarten wel verkocht zouden gaan worden. Bij binnenkomst was wel duidelijk dat dat het geval was. Een zee van mensen omzoomden het 30 meter lange speelvlak waar het muziektheaterstuk zich zou ontrollen. Ruim 940 gasten verheugden zich op wat zou gaan komen. Zeg maar, tout Varsseveld was er. De sfeer was uitgelaten en de koffie smaakte goed. Hoe Achterhoeks kan het zijn? Nou... het beeld dat de aandacht trok, was alles behalve dorps en jaren-50-achtig. Een imposante stellage van zwarte trussen waaraan de theaterlichten hingen, maakte duidelijk dat we een theateravond van niveau tegemoet gingen. Bijna niets deed meer herinneren dat we in een sporthal zaten. Dit was een theater!

De avond
begon professioneel. Een mededeling via de geluidsinstallatie (Geen foto's maken? Waarom niet?) en daarna een voice-over die het verhaal introduceerde. Daarachter was Jubal al hoorbaar en met een druk op de knop verdween het grote projectiescherm en werd het de hele muziekgroep zichtbaar. Top! Meteen daarop kwamen de eerste spelers het podium oplopen en we wisten dat we ons in een zorgcentrum bevonden waar een man in een rolstoel bezoek kreeg van zijn kleinzoon (Daan Wassink). Die was blijkbaar zeer vermoeid want hij viel in slaap waar zijn grootvader bij zat. Meestal is het andersom. We belanden in de droom van de jongen waarin hij bezocht wordt door de bet-overgrootvader van zijn grootvader. (Reken maar uit hoeveel gerneraties dat is) Deze man, gespeeld door Peter du Bois, was bij zijn leven postbode en weet alles over wat er in de afgelopen eeuwen in Varsseveld is gebeurd. Hij neemt zijn achter-achter-achter-achterkleinzoon mee op die reis door de tijd. We zien de kerk gebouwd worden en weer in brand vliegen. We zien verharde wegen aangelegd worden en we zien het oorlog worden. Tijden van voorspoed wisselen af met tijden van nood en tegenslag. En elk onderwerp wordt met een passend stuk muziek van de juiste sfeer voorzien.

Steunbeer 
Het hele verhaal wordt de hele avond gedragen door Peter du Bois. Begiftigd met een prachtig sonore stem neemt hij niet alleen zijn bet-over-kleinzoon op sleeptouw, ook het publiek hangt aan zijn lippen en wordt geraakt door zijn woorden. Als hij dan ergens halverwege ook nog solo een ontroerend lied over het platteland zingt is het duidelijk: hij is de steunbeer van deze avond. Wat een talent. 

Dienstbaarheid
Misschien was het niet de bedoeling, maar wat wel een effect is van deze opzet, is dat het hele orkest met al zijn kwaliteiten een beetje buiten beeld raakt. Wellicht had dat ook met mijn afstand tot het grote podium te maken. Zeker ook had het te maken met de onmogelijkheid om te lezen welke nummers er gespeeld werden. Juist omdat er ook muziek gespeeld werd die voor de niet-kenner moeilijk te plaatsen is, zou die informatie handig zijn. We hadden weliswaar een soort van programmaboekje, maar dat was meer een op papier gezet dankwoord dan dat het de noodzakelijke informatie over spelers en het gespeelde bevatte. Het blijft toch een hele opgave om goede programmaboekjes te maken in de Achterhoek. Hoe dan ook. Het orkest speelde op heel hoog niveau en was daarmee vooral dienstbaar aan deze geweldige avond. Het ging niet over hen, het ging over Varsseveld. Dat verdient groot respect en geeft opnieuw een extra dimensie aan wat deze groep betekent voor het culturele leven in onze regio! 

Wie: Muziekvereniging Jubal, Toneelverenigingen Op eigen houtje en 't Buurtschap en koor The New Voices
Wat: Post uut Varsseveld
Waar: Van Pallandthal Varsseveld
Wanneer: 30 november 2024
Regie: Richard Sprokkereef
Dirigent: Henk-Jan Heijnen